اسپار، (به هلندی: SPAR) شرکت خرده‌فروشی هلندی است، این شرکت دارای یکی از بزرگترین شبکه‌های فروشگاه زنجیره‌ای و فرانچایز در سطح بین‌المللی است.
شرکت اسپار با اصالت هلندی گروهی بین‌المللی است که با حضور در ۴۸ کشور و با داشتن بیش از ۱۳٬۱۰۰ شعبه در این کشورها و با درآمدی بالای ۳۵٫۵ میلیارد یورو، به‌صورت جامع مدیریت مستقل کشورهای مختلف را بر عهده دارد و بزرگترین شرکت خرده فروشی مستقل دنیا شناخته میشود. تمامی این مدیریت‌های مستقل تحت نام برند «اسپار» فعالیت می‌کنند. این شرکت در سال ۱۹۳۲ توسط آدریان فان‌ول در هلند تأسیس شد. اسپار، از طریق شعبه‌های وابسته و شرکت‌های تابعه خود، در اکثر کشورهای اروپایی، بخش‌هایی از آفریقا، آسیا و استرالیا فعالیت می‌کند. دفتر مرکزی این شرکت، در شهر آمستردام قرار دارد.
موفقیت اسپار ناشی از همکاری نزدیک خرده‌فروشان و عمده‌فروشان در سطح محلی با اسپار برای رفع نیازهای مشتریان بوده‌است. اسپار خود را متعهد به خرده‌فروشی میداند و با همین تعهد اعتماد جوامع حاضر در آنها را به دست آورده‌است.
تاریخچه
داستان اسپار در سال‌های ابتدایی تأسیس، داستان آدرین فان وِل است؛ عمده‌فروشی هلندی با دیدگاهی خلاقانه از آینده اسپار. او از یک فلسفه ساده ولی قوی الهام گرفته بود: اینکه عمده‌فروشان و خرده‌فروشان بخش خصوصی با همکاری مشترک به جای کار مستقل به موفقیت بیشتری دست خواهند یافت. باور فان ول بر این بود که بخش خصوصی تنها با همکاری متقابل، توان نجات و پیشرفت در مقابله با بازار رقابتی رو به افزایش فروشگاه‌های زنجیره‌ای را داراست.
همکاری مشترک، سود مشترک
توسعه سریع فروشگاه‌های زنجیره‌ای در آمریکای شمالی به‌طور چشمگیری سهم بازار مغازه‌های کوچک و مستقل را از بین برد. این فروشگاه‌ها انبارهای متمرکز تأسیس، با تامین‌کنندگان بر سر قیمت‌های بهتر مذاکره و بازاریابی خرده‌فروشی را به دنیا معرفی کردند. در نتیجه این چالش، در اواخر دهه ۱۹۲۰ مفهوم «تجارت داوطلبانه و ترکیبی از عمده‌فروشان و خرده‌فروشان مستقل» در ایالات متحده متولد شد. سال‌های نخستین دهه ۱۹۳۰، گسترش فروشگاه‌های زنجیره‌ای در اروپا آغاز شد. خانواده فان ول بنابر باوری که آدرین از سود مدل تجاری داوطلبانه و آینده موفق تجارت در آمریکای شمالی داشت، حرفه عمده فروشی را در «زوترمی‌یر» ایجاد کردند. در ابتدا، ۱۶ خرده‌فروش برای تأسیس اولین سازمان تجارت داوطلبانه در هلند به فان ول پیوستند. اسپار در سال ۱۹۳۲ راه‌اندازی شد. اسپار، نام اولیه گروه با اقتباس از شعار «همکاری مشترک، سود مشترک» فان وِل گرفته شده بود.
در زبان هلندی اسپار به معنای درخت صنوبر است و از همان ابتدا درخت صنوبر به عنوان نمادی برای هویت سازمان برگزیده شد. بذر توسعه بین‌المللی اسپار با هم‌آوایی با کلمه “spaar” که در شماری از زبان‌ها از جمله هلندی به معنای «صرفه جویی» است، کاشته شد.
از نشانه‌های تفکر پیشرفته فان وِل میتوان به نشان تجاری و لوگوی یکسان فروشگاه‌های اسپار اشاره کرد. در عین حال او با معرفی محصولات اختصاصی اسپار (Private Labelling) در سال ۱۹۴۰، گزینه‌های بیشتری را در اختیار مشتریان گذاشت.
جهانی‌سازی اسپار
توسعه اسپار در سال‌های ۱۹۳۰ در هلند ادامه پیدا کرد اما از سال ۱۹۴۷ و با حضور در بلژیک، مفهوم بین‌المللی به خود گرفت. در اواخر دهه ۴۰ بود که تصمیم بر کوتاه کردن نام فروشگاه از DESPAR به اسپار گرفته شد. در سال‌های بعد، فان وِل متوجه شد که تفکر اسپار در ارائه جایگزین به خرده‌فروشان، قابلیت جهانی شدن دارد. در سال ۱۹۵۳، اسپار اینترنشنال تأسیس شد تا قابلیت جهانی شدن اسپار را گسترش و توسعه دهد.
اسپار اینترنشنال به عنوان محافظ برند اسپار، پایگاهی برای تبادل ایده‌ها و اطلاعات بین شرکا بوده‌است. امروزه اسپار اینترنشنال از رشد برند اسپار از طریق گسترش بازارهای جدید و همچنین ارتقای تولید و سوددهی شرکایش حمایت می‌کند. علاوه بر این، اسپار اینترنشنال نه تنها در پیاده‌سازی مدل‌های موفق در فروشگاه‌ها در سطح دنیا که در مدرن کردن و توسعه زنجیره تأمین نیز در کنار اسپار در کشورهای مختلف است. حمایت و فراهم سازی تجارت از طریق برنامه‌های فروشگاه‌های نمونه، زنجیره تأمین و منابع انسانی با قرار گرفتن در کنار مسائل مهمی چون تبادل دانش، اطلاعات و سرویس‌های خرید، کامل میشود.
آقای ای.جی. ام فان وِل اولین مدیرعامل اسپار اینترنشنال بود و دفتری متشکل از تیم مدیریتی را در آمستردام تأسیس کرد. بعد از این، اسپار به سرعت در اروپا و در دهه ۱۹۵۰ گسترده شد.
تا سال ۱۹۵۹، خانواده اسپار به منظور گسترش خرده‌فروشان و عمده‌فروشان در ۹ کشور آغاز به کار کرد. سیستم صنفی اسپار متشکل از خرده‌فروشان و عمده‌فروشان که به صورت مشارکتی با برند کار می‌کردند، در آن زمان، در مقیاس محلی، ملی و بین‌المللی عمل می‌کرد. سیستم، نه تنها از تبادل دانش و اطلاعات حمایت می‌نمود، بلکه ساختاری برای همکاری متقابل و رشد تجارت داشت.
برگزاری اولین کنگره اسپار اینترنشنال در هلند در سال ۱۹۵۶ چشمگیر بود و نشان از آن داشت که هدف شرکت، حرکتی فراتر از مرزهای اروپا و به سوی جهانی شدن است. همین مسئله، سنگ بنایی جهت ادامه کار اسپار برای گسترش در اروپا و توسعه در قاره‌های دیگر شد.
گستره جهانی اسپار
از سال ۱۹۶۰ تا و ۱۹۸۰ و ظرف ۲۰ سال، اسپار حضورش را در اروپا گسترش داد. برند اسپار به آفریقا و آسیا وارد شد؛ جایی که مفهوم مشارکتی اسپار بین عمده‌فروشان و خرده‌فروشان، به پایه و اساسی برای رقابت خرده‌فروشان مستقل با فروشگاه‌های زنجیره‌ای تبدیل شد.
اسپار آفریقای جنوبی نقش به سزایی در حمایت از گسترش مفهوم مشارکتی اسپار در کشورهای همسایه ایفا کرد. طی این زمان اسپار، خانواده خود را در ۱۴ کشور و ۳ قاره گسترش داد. در سال ۱۹۶۸، همزمان با رونمایی اسپار اینترنشنال از لوگوی فعلی شرکت، برنامه توسعه اسپار به اوج بلوغ خود رسید. ریموند لووی، طراح صنعتی سرشناس و کسی که لوگو برندهای بزرگی چون کوکاکولا، شل، اکسون و گرِی هاوند را طراحی کرده بود، به عنوان طراح لوگوی کنونی اسپار انتخاب شد.
از این زمان به بعد، دو نقطه عطف دیگر به کارنامه توسعه اسپار اضافه شد. اولی، تأسیس یورواسپار در سال ۱۹۶۸ و دومی آغاز به کار هایپرمارکت اسپار تحت عنوان اینتراسپار بود.
در حال حاضر اسپار، چهار فروشگاه تحت عناوین اسپار، اسپار اکسپرس، یورواسپار و اینتراسپار را اداره می‌کند.
رشد پایدار اسپار با حضور مستمر در عرصه بین‌المللی
حد فاصل سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۹، اسپار به رشد خود در بازارهای موجود تداوم بخشید و این در حالی بود که حضورش را در ۶ کشور دیگر گسترش می‌داد. با بازگشایی اولین فروشگاه اسپار در استرالیا در سال ۱۹۹۴، اسپار حضور فعال خود را تا سال ۱۹۹۹ به ۲۰ کشور و ۴ قاره گسترش داد.
برگزاری بیست و پنجمین کنگره در ونیز ایتالیا و چهلمین کنگره در یوکوهامای ژاپن
در طول این زمان نقاط عطف متعددی در اسپار رقم خورد. ابتکار تأسیس شرکت ASPIAG با مالکیت اسپار اتریش، به منظور گسترش مفهوم اسپار در شرق و مرکز اروپا، مرحله مهم و جدیدی از پیشرفت اسپار را برجسته کرد. در همین دوره زمانی، همچنین بیست و پنجمین کنگره اسپار ونیز ایتالیا و چهلمین کنگره یوکوهامای ژاپن برگزار شد.
پیشرفت برند اسپار با فرمت جدید و با هدف خرید آسان، تحت عنوان اسپار اکسپرس فراتر رفت. پیشرفتی که برگرفته از چهارمین استراتژی این خرده فروشی به‌شمار می‌رفت و نشانگر تفکر پیشرفته اسپار در آن زمان بود. تمرکز اسپار اکسپرس بر نیاز خریدارانی بود که در طول زمان تغییر کرده بودند و شامل نه تنها خریداران مناطق نزدیک، بلکه مسیرهای پرترددتر، مانند خطوط ریلی، هوایی و مراکز شهر می‌شد. برند ویژه محصولات اسپار با شناخت از توان ملی ارتقای کیفیت و ارزش بهینه تولیدات، دامنه وسیعی از محصولات اختصاصی را در مقیاسی بین‌المللی در این دوره زمانی معرفی کرد و توانست مکمل رتبه این برند ویژه در سطح ملی باشد. با اضافه شدن استرالیا، اسپار حضور خود را به چهارمین قاره بعد از اروپا، آفریقا و آسیا گسترش داد.
فروشگاه اینتراسپار در مجارستان
مدرن کردن خرده‌فروشی مواد غذایی در کشورهای در حال توسعه
هزاره جدید شاهد توسعه مستمر اسپار به خصوص در کشورهای در حال توسعه ای بود که خرده فروشی مدرن محرک مهم توسعه اقتصاد است.
از سال ۲۰۰۰، اسپار، ۳ کشور کلیدی در حال توسعه شامل روسیه، چین و هند را به عنوان نیروی محرکه تشخیص داد و فعالیتش را در آنها آغاز کرد. اسپار همچنان به گسترش در اروپای مرکزی و شرقی، آفریقا و آسیا همچنان ادامه داد.
تداوم اسپار در پیشرفت تجارت و توسعه جهانی
از طریق چین و روسیه مجوز حضور مشارکتی اسپار در مناطق جدید جهت حمایت از توسعه برند داده شد. آسیا طی ده سال گذشته رشد سریعی داشته و همچنان به عنوان منطقه‌ای با تمرکز بالا جهت توسعه و گسترش برند شناخته میشود. گسترش اسپار در آفریقا، با مشارکت اسپار آفریقای جنوبی، برای کشورهای جنوبی و با شرکای دارای مجوز سایر نواحی انجام گرفت. از سال ۱۹۳۲ تاکنون، انعطاف‌پذیری مدل اسپار در عملیات، خرده‌فروشان مستقل را جذب خود کرد. روند رو به موفقیت اسپار در کشورهای در حال فعالیت و میزان علاقه کشورهای جدید درگرفتن مجوز فعالیت اسپار، نقطه ارتباطی بین مدل اسپار و خرده‌فروشی مدرن بوده‌است.
توسعه سریع شرکای دارای مجوز در طول دو دهه اخیر موجب شد تا اسپار اینترنشنال سرویس‌های مضاعفی را در خرده‌فروشی و در زنجیره تأمین، چه در مناطق جدید و چه با شرکای موجود ارایه نماید. این تجربه کار با یکدیگر در کنار تبادل بهینه تجربیات و دانش، بازتابی از اصول بنیادی همکاری با یکدیگر برای سود مشترک است.
رمز موفقیت اسپار به عنوان یک برند بین‌المللی شناخته شده، توانایی انطباق با شرایط بین‌المللی و منطقه‌ای، با قابلیت اجرای استراتژی‌های چندگانه و اعمال راهکارهای در خور نیاز مختص هر بازار بوده‌است.
ماگنیت (به انگلیسی: Magnit) بزرگترین شرکت خرده‌فروشی روسیه، بر پایه تعداد فروشگاه می‌باشد. این شرکت در سال ۱۹۹۴ توسط سرگی گالیتسکی در شهر کراسنودار تاسیس شد.
امروزه این شرکت بیش از ۵٫۳۰۹ فروشگاه در بیش از ۱٫۳۸۹ منطقه داشته، که شامل ۵٫۰۰۶ سوپرمارکت، ۹۳ هایپرمارکت و ۲۰۱۰ فروشگاه لوازم آرایشی می‌باشد و بیش از ۷۹٬۰۰۰ کارمند، در آنها اشتغال دارند.
والمارت، (به انگلیسی: Walmart) شرکت خرده‌فروشی آمریکایی است، که دارای بزرگترین شبکه فروشگاه‌های زنجیره‌ای موادغذایی، سوپرمارکت‌ها و هایپرمارکت‌ها در جهان می‌باشد. این شرکت در سال ۲۰۱۲ پس از شرکت‌های رویال داچ شل و اکسان‌موبیل در رتبه سوم از بزرگترین شرکت‌های جهان قرار گرفت. در سال مالی ۲۰۱۳ شرکت والمارت با درآمدی معادل ۴۶۹ میلیارد دلار، به‌عنوان بزرگترین شرکت جهان بر پایه میزان درآمد، شناخته شد.
مؤسس این فروشگاه؛ “سام والتون” است، که در سال ۱۹۱۸ در کینگفیشر، اکلاهما زاده شد و تا ۵ سالگی در مزرعه پدرش کار می‌کرد. پس از آن، به دلیل مشکلات اقتصادی، به‌همراه سایر اعضای خانواده، مزرعه پدری را رها کردند و برای تجارت، رهسپار مناطق مختلف آمریکا شدند. سام و برادرش؛ باد والتون، اولین فروشگاه تخفیف‌دار را، در سال ۱۹۶۲ به صورتی ساده و سنتی، در آرکانزاس راه‌اندازی کردند.
در سال ۲۰۱۱ در رتبه‌بندی انجام شده، توسط مجله فورچون، شرکت وال مارت در فهرست فورچون جهانی ۵۰۰ رتبه اول از بزرگترین شرکت‌های عمومی جهان را به خود اختصاص داد. این شرکت همچنین، با بیش از دو میلیون کارمند، بزرگترین کارفرمای خصوصی جهان به‌شمار می‌آید. شعبه مرکزی آن، در بنتونویل، آرکانزاس، در ایالات متحده آمریکا قرار دارد. شرکت والمارت، در سال ۱۹۷۲ بعنوان یک شرکت عمومی، وارد بازار بورس نیویورک شد
درحال‌حاضر شرکت والمارت، همچنان در مالکیت “خانواده والتون” بوده، که با دارا بودن ۴۸٪ درصد از سهام این شرکت، کماکان کنترل آنرا در دست دارند. این شرکت، با دارا بودن بزرگترین شبکه خرده‌فروشی، یکی از با ارزش‌ترین شرکت‌های جهان محسوب میشود.
شرکت والمارت، دارای ۸٫۵۰۰ شعبه، در ۱۵ کشور بوده، که تحت ۵۵ نام تجاری فعالیت می‌نمایند. این شرکت، با نام تجاری “والمارت“، در ایالات متحده آمریکا فعالیت می‌کند؛ که شامل تمامی ۵۰ ایالت به اضافه پورتوریکو می‌باشد. در کشور مکزیک؛ با نام تجاری “وال‌مکس”، در بریتانیا؛ با برند “آسدا”، در ژاپن؛ با نشان تجاری “سیو” و در کشور هند؛ با نام تجاری “بست‌پرایس”، فعالیت می‌کند. شرکت والمارت در کشورهای آرژانتین، برزیل و کانادا نیز، سرمایه‌گذاری‌های گوناگونی با نام‌های تجاری مختلف انجام داده است.
با وجود اینکه نام تجاری والمارت، در آمریکای شمالی مرکزیت دارد و برند شناخته شده‌ای می‌باشد، ولی این شرکت، فعالیت‌های تجاری گوناگونی در کشورهای خارج از آمریکای شمالی انجام می‌دهد، که فعالیت‌های اقتصادی آن، در بریتانیا، آمریکای جنوبی و جمهوری خلق چین بسیار موفق بوده و از جمله فعالیت‌های ناموفق والمارت، میتوان به سرمایه‌گذاری‌های این شرکت، در کشورهای آلمان و کره جنوبی، اشاره کرد. در حال حاضر اس. رابسون والتون؛ ریاست هیئت مدیره وال مارت را برعهده دارد و از ماه فوریه ۲۰۱۴ داگ مک‌میلان جایگزین مایکل دوک در جایگاه مدیر عاملی بزرگترین شرکت جهان گردید. شمار کارکنان والمارت بیش از ۲٫۲۲ میلیون نفر می‌باشد.
شرکت خرده‌فروشی والمارت در سال ۱۹۶۲ رسمأ فعالیت تجاری خود را آغاز نمود، ولی در عمل، سال‌ها قبل از ثبت این شرکت، سازمان آن توسط سام والتون و باد والتون، راه‌اندازی شده‌بود.
سال‌های اولیه (از ۱۹۴۵ تا ۱۹۶۹)
نقطه شروع فعالیت‌های والمارت را میتوان، از تاریخ ۳ ژوئن ۱۹۴۰، که “سام والتون”، فعالیت خود را، در یکی از شعبه‌های فروشگاه جی‌سی‌پنی در دس موینز،آیووا مشغول به کار شد، دانست. والتون، بمدت ۱۸۸ ماه در آنجا کار کرد.
در سال ۱۹۴۵ والتون با “برادران باتلر”، که مالک فروشگاه‌های زنجیره‌ای، با نام “بن فرانکلین” بودند، آشنا شد و به پیشنهاد آنها، یک شعبه از فروشگاه بن فرانکلین را، در شهر نیوپورت آرکانزاس، راه‌اندازی نمود.
در طول سال‌های بعدی، والتون بسیار موفق عمل کرد، بطوری‌که توانست، سرمایه خود را، چندین برابر نماید. اما صاحب فروشگاه، قرارداد اجاره را تمدید نکرد و والتون مجبور شد، مکان کار خود را تغییر دهد.
در سال ۱۹۵۰، والتون فروشگاه جدیدی در بنتونویل، آرکانزاس تاسیس کرد و نام آن را “والتونز ۵&۱۰” گذاشت. وی در این فروشگاه، از یک استراتژی جدید و ساده استفاده کرد، به اینصورت که میزان تخفیف را بالا برد، که نتیجه آن افزایش حجم فروش از طریق حفظ و نگهداری مشتریان بود.
در تاریخ ۲ ژوئیه ۱۹۶۲ والتون پس از ایجاد و اداره موفق ۱۱ فروشگاه، اولین فروشگاه زنجیره‌ای خود، بنام “والمارت” را، در آرکانزاس افتتاح کرد!
در طول ۵ سال بعدی، این شرکت ۲۴ فروشگاه را در ایالت آرکانزاس، توسعه داد و فروش آن، به مرز ۱۲٫۶ $ میلیون دلار رسید. در سال ۱۹۶۸ وال مارت، اولین فروشگاه‌های خارج از آرکانزاس را، در سیکستون، میزوری و کلارمور، اکلاهما افتتاح کرد.
تلفیق و رشد (از ۱۹۶۹ تا ۲۰۰۵)
فروشگاه والمارت، شعبه مونکتون، کانادا
فروشگاه والمارت، در سائوپائولو، برزیل
در سال‌های پایانی دهه ۱۹۶۰ و ابتدای دهه ۱۹۷۰ میلادی، والمارت به سرعت توسعه یافت و دامنه فعالیت فروشگاه‌های زنجیره‌ای آن، به شهرهای کوچک نیز راه یافت، به طوری که تا سال ۱۹۷۰، تعداد شعبه‌های آن، به ۳۸ فروشگاه و تعداد کارکنان آن، به ۱٫۵۰۰ نفر رسید و فروش آن، بیش از ۴۴٫۲ $ میلیون دلار بود.
این شرکت، در تاریخ ۱ اکتبر ۱۹۷۰ وارد بازار بورس نیویورک شد. در ماه مه ۱۹۷۱ اولین سهام شرکت، با قیمت بازار ۴۷ $ دلار عرضه گردید. در این زمان، مراکز خرید والمارت، در پنج ایالت آرکانزاس، کانزاس، لوئیزیانا، میزوری و اوکلاهما فعالیت می‌کرد و در سال ۱۹۷۳ ایالت تنسی، در ۱۹۷۴ ایالت کنتاکی ومی‌سی‌سی‌پی نیز، به آنها ضمیمه شدند. در سال ۱۹۷۵ شرکت به بازار تگزاس وارد شد و در این زمان شرکت؛ ۱۲۵ فروشگاه و ۷۵۰۰ کارمند داشت.
در طول دهه ۱۹۸۰ زنجیره، به شدت رشد کرد، بطوری‌که در سال ۱۹۸۷ تعداد فروشگاه‌ها ۱۱۹۸ فروشگاه و فروش آن به ۱۵٫۹ $ میلیارد دلار رسید و تعداد کارکنان آن نیز، در حدود ۲۰۰ هزار نفر بود.
همچنین در این سال، با سرمایه‌گذاری ۲۴ $ میلیون دلاری شبکه ماهواره‌ای شرکت، تکمیل گردید و تمام واحدهای عملیاتی از طریق مکالمه دوطرفه و ارتباطات ویدئویی یکطرفه، به یکدیگر متصل شدند، که در آن زمان، بزرگترین شبکه ماهواره‌ای خصوصی محسوب می‌شد و به شرکت مرکزی اجازه داد، پیگیری موجودی‌ها، فروش و ارسال پیام‌های فوری به فروشگاه‌ها را، انجام دهد.
در سال ۱۹۸۷ در سالگرد بیست و پنج سالگی شرکت، تعداد فروشگاه‌ها به ۱۱۹۸، میزان فروش به ۱۵٫۹ $ میلیارد دلار و تعداد کارکنان به ۲۰۰٫۰۰۰ نفر افزایش یافت.
پیشرفت تکنولوژیکی ادامه داشت و در سال ۱۹۸۸، تقریبأ ۹۰٪ درصد فروشگاه‌ها، به بارکد خوان مجهز شدند. در ماه فوریه ۱۹۸۸، سام والتون از جایگاه خود، به عنوان مدیر ارشد اجرایی پایین آمد و “دیوید گلاس” را، به این سمت منصوب کرد. والتون به عنوان رییس هیئت مدیره باقی‌ماند و شرکت، پست‌های مدیریت ارشد خود را، به موقعیت‌هایی با مسئولیت بیشتر، ارتقا داد.
در سال ۱۹۸۸، اولین سوپرسنتر والمارت، در واشنگتن افتتاح شد. ویژگی‌های سوپرسنتر به این صورت بود، که در یک فروشگاه با تخفیف استاندارد والمارت، علاوه بر فروشگاه لاستیک و تعویض روغن، مرکز چشم پزشکی، استودیو عکاسی و تعدادی غرفه، که شامل: بانک، فروش گوشی‌های تلفن همراه، سالن آرایش، اجاره فیلم و رستوران فست‌فود وجود داشت.
در سال ۱۹۸۹، والمارت، در ۲۶ ایالت فعالیت داشت. همچنین “مرکز بازدیدکنندگان والمارت”، در کنار فروشگاه اصلی سام والتون، افتتاح شد. در ۱۹۹۱ والمارت با افتتاح اولین شعبه خود، درمکزیکوسیتی، به بازارهای بین‌المللی وارد شد. در سال ۱۹۹۵ شعبه‌های این فروشگاه، در آرژانتین و برزیل نیز راه‌اندازی شد. سپس در ۱۹۹۹ والمارت، وارد اروپا هم شد و با خرید فروشگاه‌های زنجیره‌ای “آیسدا”، به مبلغ ۱۰ $ میلیارد دلار، به بازار خرده‌فروشی بریتانیا نیز دست یافت.
سام والتون در تاریخ ۵ آوریل ۱۹۹۲ در لیتل راک، آرکانزاس درگذشت و پسر بزرگش رابسون والتون به عنوان رییس هیئت مدیره انتخاب شد. در سال ۱۹۹۳ بخش بین‌المللی والمارت تأسیس و مدیریت آن به “بابی مارتین” واگذار گردید.
در ۱۹۹۴ درحالی‌که ۱۲۳ فروشگاه در کانادا و ۹۶ فروشگاه در مکزیک داشت، ۳ کلوپ ورزشی را نیز، در هنگ کنگ راه‌اندازی کرد. در سال ۱۹۹۵، والمارت دارای ۱۹۹۵ فروشگاه تخفیفی، ۲۳۹ سوپرسنتر، ۴۳۳ سامز کلاب، ۲۷۶ فروشگاه بین‌المللی و ۶۷۵ هزار کارمند بود و فروشی معادل ۹۳٫۶۶ $ میلیارد دلار در سال داشت.
در ۱۹۹۵ تعداد ۸ واحد جدید نیز، در آمریکای جنوبی، که شامل سه فروشگاه در آرژانتین و پنج فروشگاه در برزیل ایجاد کرد. در ۱۹۹۶ از طریق یک قرارداد همکاری مشترک، به بازار چین نیز وارد شد. شرکت در سال ۱۹۹۷، اولین فروش سالانه ۱۰۰ $ میلیارد دلاری را، با فروش کلی ۱۱۸٫۱۱ $ میلیارد دلار، تجربه کرد.
در سال ۱۹۹۸ شبکه تلویزیونی والمارت هم راه‌اندازی شد، که تبلیغات تلویزیونی داخل فروشگاهی، کلیپ‌های کنسرت و موزیک تصویری، تبلیغات و تیزرهای فیلم‌هایی که در آینده اکران می‌شوند و نیز اخبار روز را، پخش می‌کرد. در فوریه ۲۰۰۵، این شبکه هر چهار هفته، در حدود ۱۳۰ میلیون نفر بیننده داشت.
والمارت در سال ۱۹۹۸ بر اساس یک قرارداد همکاری مشترک، وارد بازار خرده‌فروشی کره جنوبی گشت. اما در ماه ژوئیه ۲۰۰۶ بعد از صدها میلیون دلار ضرر، بخاطر رقابت فشرده با سایر فروشگاه‌ها، بناچار از بازار کره خارج شد. در سال ۱۹۹۹ تعداد ۱٫۱۴۰٫۰۰۰ نفر در فروشگاه‌های والمارت کار می‌کردند، که آن را به عنوان بزرگترین شرکت خصوصی و کارفرمای جهان مطرح نمود.
در سال ۲۰۰۰، “لی اسکات” به سمت مدیرعامل والمارت، انتخاب شد. در این سال والمارت در فهرست فرچون ۵۰۰ در رده پنجم و در ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹ در رده سوم از بزرگترین شرکت‌های مستقر در ایالات متحده، قرار گرفت.
در سال ۲۰۰۵، شرکت والمارت دارای بیش از ۶۲۰۰ کسب و کار بود، که شامل ۳۸۰۰ فروشگاه در ایالات متحده، در حدود ۳۸۰۰ واحد بین‌المللی و ۱٫۶ میلیون کارمند در سراسر جهان، به فروش بیش از ۳۱۲٫۴ $ میلیارد دلار رسید.
تلاش‌های نوع دوستانه شرکت برای کمک به طوفان کاترینا به صورت ۱۸ $ میلیون دلار هدیه نقدی، انجام شد. در ۲۶ ژوئیه سال ۲۰۰۶ خروج کامل خود را از بازار آلمان اعلام کرد و ۸۵ فروشگاه موجود در این کشور، به “گروه مترو” فروخته شد.
فروشگاه والمارت، در لورل مریلند
حوزه فعالیت
حوزه فعالیت شرکت والمارت، خرده‌فروشی است. کسب‌وکار این شرکت، در پنج بخش صورت می‌گیرد:
فروشگاه‌ها
سوپرسنترها
بازارهای محلی
سامز کلاب‌ها
فروشگاه‌های بین‌المللی
فروشگاه‌ها
بازار محلی والمارت در وینتر اسپرینگ،فلوریدا
فروشگاه‌ها، که تمرکز اصلی والمارت محسوب می‌شوند، در سال ۲۰۰۵، ۶۷٪ درصد از سود خالص این شرکت را تامین نموده‌اند. اساس این بخش، همان فروشگاه‌های سنتی در آمریکاست، گرچه امروزه فروشگاه‌های آنلاین نیز، در کنار آن قرار گرفته و بخش اعظم فروش را، به خود اختصاص داده‌اند…
اجناس عرضه شده در این فروشگاه‌ها، طیف بسیار وسیع و متنوعی از موادغذایی تا پوشاک را در بر می‌گیرند. درحال‌حاضر، تعداد فروشگاه‌های والمارت در ایالات متحده ۳۸۶۴ و فروشگاه‌های بین‌المللی ۲۶۷۰۰ است.
فروشگاه‌های خارج از آمریکا، در ۱۵ کشور از جمله مکزیک، کانادا، چین، برزیل، آلمان، ژاپن و انگلستان مستقر است و ۵۰۰ هزار نفر، در آنها مشغول به کار هستند. یک میلیون و ۸۰۰ هزار فروشنده این فروشگاه‌ها، پاسخگوی بیش از ۱۳۸۸ میلیون مشتری هفتگی در جهان هستند.
بالغ بر ۶۱ هزار تامین کننده والمارت در آمریکا، سه میلیون شغل دارند. تامین مواد برای فروشگاه‌های بین‌المللی، از ۷۰ کشور صورت می‌گیرد. در سال ۲۰۰۵، والمارت ۱۵۰ میلیارد دلار از تامین کنندگان خود، خرید کرده است.
سوپرسنترها
سوپرسنتر والمارت در پورتو بایارتا، خالیسکو، مکزیک
سوپرسنتر، یا بازارهای میوه و سبزی، اولین بار، در سال ۱۹۸۸ شروع به فعالیت نمودند.
بازارهای محلی
بازارهای محلی، که عرضه کننده سبزیجات، کالاهای عمومی و کالاهای دارویی می‌باشند.[۲۳]
سامز کلاب
شعبه سامز کلاب، در مپلوود، میزوری
سامز کلاب، یا کلوپ‌های سام، که خود یک شرکت ۳۱ $ میلیارد دلاری محسوب میشود. تعداد ۳۵۰ کلوپ در ایالات متحده آمریکا، بیش از ۴۶ میلیون عضو دارد.
این کلوپ‌ها در واقع، شریک بسیاری از کسب‌وکارهای کوچک هستند و به صورت انبارهای کالا در سراسر آمریکا، در ارتباط با خرده‌فروشی‌ها و کسب‌وکارهای کوچک، رستوران‌ها، دفاتر، اغذیه فروشی‌ها، تعمیرات، مدارس، کلیساها، آرایشگاه‌ها، شرکت‌های فروش و… قرار دارند. حدود ۱۳۳% درصد از فروش والمارت، از طریق این درگاه‌ها حاصل میشود.
فروشگاه‌های بین‌المللی
فروشگاه‌های بین‌المللی، در ۱۵ کشور جهان، حدود ۲۰% درصد از فروش خالص والمارت را، تشکیل می‌دهند.
منابع انسانی
کامیون حمل بار والمارت، اوربانا، آیووا
والمارت بزرگترین شرکت جهان، از لحاظ تعداد نیروی انسانی است. ۲٫۲ میلیون نفر، در بیش از ۶۲۰۰ فروشگاه والمارت در دنیا، مشغول به کار هستند.
والمارت، کارکنان و فروشندگان خود را «همکار» خطاب می‌کند! این شرکت، با ارائه برنامه‌های متنوع، همکاران خود را برای ارائه نیازهای مشتریان، توانمند می‌سازد. ۷۶٪ درصد از مدیران فروشگاه‌ها، کار خود را در ابتدا به صورت ساعتی، با والمارت شروع کرده‌اند! و والمارت فرصت‌های شغلی مناسب را، در اختیار آنها قرار داده است.
شرکت والمارت، دو سوم هزینه درمان کارکنان خود را، می‌پردازد. از لحاظ تنوع نیروی انسانی، والمارت یک شرکت ممتاز است. ۸۱۵ هزار زن و ۳۷۵ هزار نفر غیر آمریکایی، در والمارت مشغول به‌کار هستند.
فروش
شعبه والمارت، در هرموسیلو مکزیک
امروزه والمارت بزرگترین خرده‌فروش جهان، با درآمدی معادل ۴۴۶ $ میلیارد دلار است. این شرکتی است، که پنج سال بعد از آغاز فعالیت در سال ۱۹۶۲، تنها ۱۲ $ میلیون دلار فروش داشت. در سال ۲۰۰۵، درآمد ۳۱۲ $ میلیارد دلاری، سود ۱۱٫۲ $ میلیارد دلار و در سال ۲۰۱۱ فروش آن، به رقم ۴۴۶٫۹۵۰ $ میلیارد دلار رسید، که سود خالصی برابر ۱۵٫۶۹۹ $ میلیارد دلار را، برای این شرکت آمریکایی به همراه آورد.
والمارت اولین شرکتی بود، که در سال ۱۹۹۷ از مرز فروش ۱۰۰ $ میلیارد دلار عبور کرد. میزان فروش روزانه نیز، در سال ۲۰۰۲ رکورد ۱٫۴۳ $ میلیارد دلار را شکست. فروش بین‌المللی والمارت بالغ بر ۶۰ $ میلیارد دلار است.
بازارهای ایالات متحده
دفتر مرکزی والمارت در بنتونویل، آرکانزاس
شرکت والمارت از زمان شروع فعالیت‌های خود، همواره در حال پیشرفت فیزیکی در ایالات متحده بود ولی توسعه واقعی این شرکت از دهه ۱۹۸۰ میلادی، بصورت انفجاری، آغاز شد…! در سال ۱۹۸۱ به بازار جنوب شرقی آمریکا وارد شد و فروشگاه‌هایی را در جورجیا، و کارولینای جنوبی احداث کرد. در ۱۹۸۲ فلوریداو نبراسکا را مورد هدف قرار داد. در آوریل ۱۹۸۳۳، اولین فروشگاه “سامز کلاب” را، که یک کلوپ عمده فروشی تخفیفی بود و بر مبنای عضوگیری عمل می‌کرد را، در شهر میدوست اکلاهما راه‌اندازی کرد.
همچنین فروشگاه‌های جدید والمارت در ایندیانا، نیومکزیکو و کارولینای شمالی افتتاح گردیدند و در تمام فروشگاه‌ها، طرح «استقبال از مردم» اجرا شد. در ۱۹۸۴ این شرکت به بازار ویرجینیا وارد شد. در سال ۱۹۸۵ شرکت بازارهای ویسکانسین و کلرادو را فتح کرد و در این زمان، تعداد فروشگاه‌ها به ۸۸۲۲ افزایش یافت. در ۱۹۸۶، مینسوتا نیز به بازار والمارت اضافه گردید.
دهه ۱۹۹۰، زمان رشد شدید و بی‌سابقه این شرکت بود و چندین ایده و تکنولوژی جدید در کسب و کار والمارت، بکار گرفته شد. در سال ۱۹۹۰، فروش در ایالات متحده نسبت به ۵ سال گذشته، چهار برابر شد و به ۳۲ $ میلیارد دلار رسید. والمارت شرکت “مک لین” که یک شرکت خدمات توزیع غذایی بود را، خریداری نمود.
در ۱۹۹۱، حرکت به سمت بازارهای کنتیکت، دلاویر، ماین، مریلند، ماساچوست، نیوهمپشایر، نیوجرسی و نیویورک شروع شد. در سال ۱۹۹۲ فعالیت شرکت در ۴۵ ایالت ادامه داشت. در ۱۹۹۳ فعالیت شرکت به بازارهای آلاسکا، هاوایی، واشنگتن توسعه یافت.
در سال ۱۹۹۵ والمارت به پنجاهمین ایالت (ورمونت) نیز وارد شد. در ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ به عنوان بهترین شرکت آمریکایی شناخته شد. در ۲۰۰۵، والمارت بیش از ۳۸۰۰ فروشگاه در ایالات متحده داشت. درحقیقت، حضور والمارت در آمریکا به شدت رشد پیدا کرد، به طوری که فاصله نزدیک‌ترین فروشگاه والمارت، حتی در مناطق بسیار کوچک، کمتر از ۶۰ مایل بود!
بازارهای بین‌المللی
شعبه والمارت در ژاپن
در سال ۱۹۹۱ والمارت با افتتاح اولین شعبه، در مکزیکوسیتی به بازارهای بین‌المللی وارد شد. در سال ۱۹۹۳ بخش بین‌المللی والمارت تأسیس شد و مدیریت آن به “بابی مارتین” واگذار گردید.
در ۱۹۹۴ درحالی‌که ۱۲۳ فروشگاه در کانادا و ۹۶ فروشگاه در مکزیک داشت، ۳ کلوپ ورزشی را در هنگ کنگ راه‌اندازی کرد. در سال ۱۹۹۵، والمارت دارای ۱۹۹۵ فروشگاه تخفیفی، ۲۳۹ سوپرسنتر، ۴۳۳ سامز کلاب، ۲۷۶ فروشگاه بین‌المللی و ۶۷۵ هزار کارمند بود و فروشی معادل ۹۳٫۶۶ $ میلیارد دلار، در سال داشت.
در ۱۹۹۵ تعداد ۸ واحد جدید نیز، در آمریکای جنوبی، سه فروشگاه در آرژانتین و ۵ فروشگاه در برزیل ایجاد کرد. در ۱۹۹۶ از طریق یک قرارداد همکاری مشترک، به بازار چین نیز وارد گردید. سپس در سال ۱۹۹۹ والمارت، وارد اروپا شد و با خرید “آیسدا” به مبلغ ۱۰ $ میلیارد دلار، به بازار خرده‌فروشی بریتانیا نیز دست یافت.
والمارت در سال ۱۹۹۸ بر اساس یک قرارداد همکاری مشترک، به بازار کره جنوبی وارد شد. اما در ژوئیه ۲۰۰۶ بعد از صدها میلیون دلار ضرر، بخاطر رقابت فشرده با سایر فروشگاه‌ها، از بازار کره خارج شد. در تاریخ ۲۶ ژوئیه ۲۰۰۶ با دلایل مشابه، بازار آلمان را نیز ترک کرد و ۸۵۵ فروشگاه موجود در این کشور، به “مترو آگ” فروخته شد.
بنیانگذار
نوشتار اصلی: سام والتون
سام والتون، بنیانگذار والمارت
سام والتون، خرده‌فروش افسانه‌ای در سال ۱۹۶۲ والمارت را بنیان نهاد. او در ۱۹۱۸ زاده شد و در ابتدا پسر یک کشاورز ساده بود، که در سن پائین، بعلت ورشکستگی پدرش، خانه را بهمراه برادرش باد، ترک کرد و شروع به کار نمود… والتون معتقد بود:
راز موفقیت خرده‌فروشی آن است که آنچه مشتری می‌خواهد به او بدهی. شما وقتی به فروشگاهی وارد می‌شوید، که بیش از آنچه انتظار دارید فراهم است، به آن گرایش خواهید یافت و اگر به فروشگاهی بروید که راحت نیستید و به شما سخت می‌گذرد و یا فروشندگان آن متظاهر و پُر مدعا هستند، از آن متنفر خواهید شد!
والتون، بهترین حالت دوستانه، یک لبخند خوشامدگویی، ارائه کمک و نیز احترام را، اساس کار می‌دانست. او به همکاران خود می‌گفت:
ما با یکدیگر کار می‌کنیم. این راز پایداری ماست. ما هزینه زندگی را برای همه افراد کاهش خواهیم داد. فرصتی فراهم خواهیم آورد، که همه دنیا مزایای آن را ببینند و زندگی بهتری داشته باشند. ما به آنچه انجام می‌دهیم افتخار می‌کنیم…
والتون اصول باورهای خود را، در کتاب “ساخت آمریکا” (به انگلیسی: MADE IN AMERICA) عرضه کرد. سام والتون در سال ۱۹۹۲ درگذشت. پس از او، فرزند ارشدش اس. رابسون والتون رهبری والمارت را در دست گرفت.
مدیریت ارشد
نوشتار اصلی: خانواده والتون
شعبه سیو در توکیو
“رابسون والتون”، که مدرک دکترای حقوق دانشگاه کلمبیا را دارد، از ۱۹۶۹ به شرکت والمارت پیوسته است.
در سال ۱۹۸۸ “دیوید گلاس” به مدیرعاملی برگزیده شد و از سال ۲۰۰۰ نیز “لی اسکات” به عنوان مدیرعامل والمارت، سکان هدایت شرکت را در دست گرفت. او در سال ۱۹۷۹ به والمارت پیوست و به عنوان معاون مدیر حمل‌ونقل، مدیر حمل‌ونقل و نایب رییس بخش توزیع فعالیت کرد. در سال ۱۹۹۲۲ به سمت نایب رییس اجرایی پشتیبانی و در سال ۱۹۹۵۵ به نایب رییس اجرایی بخش فروش رسید.
اسکات، کارشناس بازرگانی از دانشگاه پیتسبرگ است. او بر این باور است، که فروش و سود خوب شرکت در سال ۲۰۰۵، به ۱٫۸ میلیون همکاری تعلق دارد، که هر روز سخت‌کوشند و به مشتریان در بیش از ۶۲۰۰۰ فروشگاه در سراسر جهان خدمت ارائه می‌دهند.
لی اسکات مسئولیت مدیرعاملی را بسیار بیش از قدرت خود می‌دانست. او می‌گوید:
… البته باور همگانی این است، که به محض آنکه مدیرعامل شدی، می‌توانی دستور دهی و کارها هم انجام شود. اما حقیقت آن است، که تنها با نفوذ در دیگران، میتوان اثری برجای گذاشت.
در حال حاضر، مایکل دوک مدیر عامل اجرایی والمارت است و ریاست هیئت مدیره والمارت، بر عهده رابسون والتون فرزند ارشد سام والتون می‌باشد.
از اعضای دیگر هیئت مدیره والمارت، میتوان به: کریستی والتون؛ ثروتمندترین زن در ایالات متحده و دوازدهمین فرد ثروتمند جهان در سال ۲۰۱۲، آلیس والتون (تنها دختر سام والتون و دومین زن ثروتمند ایالات متحده) و نیز جیم والتون فرزند دیگر سام، اشاره کرد.
ابتکارها
در اواخر سال ۲۰۰۵، وال مارت فروشگاه‌های جدیدی را طراحی نمود. یکی در تگزاس و دیگری در کلرادو، که دارای توربین‌های بادی، صفحات خورشیدی نورگیر، دیگ‌های بخار با سوخت‌های زیستی،یخچال‌های خنک‌کننده آب و باغ‌های مخصوص بود. این ساختمان‌ها دارای بسیاری از تجهیزات برای کاهش هزینه‌ها و تکنولوژی‌های صرفه‌جویی در انرژی بودند.
در مارس ۲۰۰۶، وال مارت تلاش کرد، تا با افتتاح سوپرسنترهای جدید در پلانوتگزاس و ایجاد جذابیت و گیرایی بیشتر، افراد مرفه‌تر را جذب کند و از رقبای خود مثل تارگت، پیشی بگیرد. این فروشگاه‌های جدید، از ویژگی‌هایی مانند کف‌پوش‌های چوبی، راهروهای عریض، رستوران سوشی، کافی شاپ و ساندویچ فروشی با خدمات اینترنت رایگان، رستوران و ارائه آبجو و مشروبات گران‌قیمت، همچنین وسایل الکترونیکی بسیار پیشرفته برخوردار بودند. در واکنش به محبوبیت سوپرمارکت‌های غذای طبیعی، والمارت در ماه می ۲۰۰۶۶ برای افزایش تعداد غذاهای طبیعی در این فروشگاه‌ها برنامه‌هایی را اجرا نمود.
میگروس، (به آلمانی: Migros) شرکت خرده‌فروشی سوئیسی است، که هم‌اکنون بزرگترین سوپرمارکت زنجیره‌ای سوئیس به‌شمار می‌آید. این شرکت بنیانگذار شرکت میگروس ترک می‌باشد.
میگرو
نوع شرکت تعاونی صنعت خرده‌فروشی بنا نهاده ۱۹۲۵ دفتر مرکزی زوریخ، سوئیس درآمد ۲۴٫۸۶ CHF میلیارد فرانک سوئیس(۲۰۱۱) سود ناخالص ۶۵۹ CHF میلیون فرانک سوئیس(۲۰۱۱) کارکنان ۸۶٫۳۹۳ نفر (۲۰۱۱) وب‌گاه www.migros.ch
میگروس برای اولین بار در زوریخ توسط گوتلیب دوت ولیر در سال ١٩٢۵ تاسیس شد. دوت ویلر با ایده فروش تنها ۶ ماده غذایی اصلی با قیمتی کم به زنان خانه داری که در آن زمان دسترسی چندانی به فروشگاه نداشتند شرکت خصوصی خود را تاسیس کرد.
در ابتدا او تنها قهوه، برنج، شکر، ماکارونی و روغن نارگیل رو از طریق ۵ کامیون که از روستایی به روستای دیگر می رفت به فروش می رساند.
استراتژی از میان برداشتن صنایع واسط، رقبای این شرکت را بر آن داشت که در مقابل آن مقاومت کرده و تولیدکنندگان را برای حذف آن تهییج کنند. در مقابل، میگروس شروع به تولید کالاهایی با برند خود کرد و این کار را با تولید گوشت، شیر و شکلات آغاز کرد.
امروزه میگروس به یک فروشگاه تعاونی تبدیل شده است و بخش کثیری از جمعیت سوئیس از اعضای تعاونی میگروس هستند – حدود ٢ میلیون از جمعیت ٧.٢ میلیونی سوئیس- در نتیجه میگروس به سوپرمارکتی زنجیره ای تبدیل شده که مشتریانش مالک آن هستند. بیش از ٩٠٪ محصولات به وسیله نود شرکت وابسته به میگروس تولید میشود.
در مقابل این انسان دوستی بنیانگذار این شرکت، میگروس کلاس های بسیاری را برای بزرگسالان شاغل در نوبت عصر برگزار می کند که شامل کلاس های آشپزی، زبان و موضوعات دیگر است. این مجموعه خود را موظف میداند که یک درصد از سود سالیانه خود را صرف پروژه های فرهنگی کند. در سال ٢٠١١، حدود ١١٧ میلیون فرانک سوئیس برای این هدف هزینه شد. به عنوان مثال یکی از این کارها، تاسیس شرکت موسیقی است که کارهای ناشناخته ای را از تاریخ موسیقی سوئیس منتشر می کند.
شرکت مترو، (به انگلیسی: Metro Inc.) شرکت فروشگاه‌های زنجیره‌ای خرده‌فروشی کانادایی است، که در زمینه مدیریت بر شبکه‌ای ازداروخانه‌ها، سوپرمارکت‌ها، هایپرمارکت‌ها و فروشگاه‌های مواد غذایی فعالیت می‌نماید و پس از لابلو کمپانیز و کانیدین تایر به‌عنوان سومین شرکت بزرگ خرده‌فروشی کانادا محسوب میشود.
شرکت مترو در سال ۱۹۴۷ توسط رونالد ژانو راه‌اندازی شد و در طول دوران فعالیتش، شرکت‌ها و فروشگاه‌های زیادی را خریداری و ادغام نمود و در حال حاضر مالک شبکه‌ای از ۵۷۳ فروشگاه مواد غذایی و ۲۵۶ داروخانه در کانادا می‌باشد. دفتر مرکزی این شرکت در شهر مونترآل، استان کبک قرار دارد وسهام آن در بازار بورس تورنتو معامله میشود. این شرکت هیچگونه وابستگی یا ارتباطی با شرکت آلمانی مترو آگ ندارد.
لیدل، (به آلمانی: lidl) و یا لیدل اشتیفتونگ، یک شرکت دارنده شبکه فروشگاه‌های زنجیره‌ای است، که دفتر مرکزی آن، در شهر نکازاولم، بادن-وورتمبرگ، آلمان قرار دارد و در بیش از ۲۰ کشور دنیا، بالغ بر ۸٫۰۰۰ شعبه دارد.
لیدل
نوع
خرده‌فروشی
بنا نهاده
۱۹۳۰
بنیانگذاران
دیتر شوارتز
دفتر مرکزی
نکازاولم، آلمان
محدودهٔ فعالیت
جهانی
مدیر عامل
کارل-هاینز هلند
رئیس هیئت مدیره
کلاوس گرهریگ
محصولات
سوپرمارکت هایپرمارکت سوپرسنتر فروشگاه‌های تخفیفی
درآمد
▲ ۵۹ € میلیارد یورو(۲۰۱۰)[۱]
کارکنان
۱۷۰٫۰۰۰ نفر (۲۰۰۸)
وب‌گاه
www.lidl-info.com
ساختمان مرکزی شرکت لیدل
شعبه‌ای از لیدل، در شهر بوخوم
شرکت لیدل در سال ۱۹۳۰ میلادی (۱۳۰۹ هجری شمسی) توسط یکی از اعضای خانوادهٔ شوارتز پایه‌گذاری شد.
یوزف شوارتز، (به آلمانی: Joseph Schwartz) لیدل را، کم‌کم از یک عمده‌فروشی میوه، تبدیل به فروشگاه مواد غذایی کرد.
پس از به کار افتادن لیدل، پسر یوزف شوارتز، دیتر شوارتز (به آلمانی: Dieter Schwartz) در سال ۱۹۷۳ اولین سوپرمارکت تخفیفی خود را، در لودویگس هافن در خیابان مونده‌هایمر تاسیس نمود.
در حال حاضر، کلاوس گریگ، هدایت موسسه لیدل را، به عهده دارد.
کارکنان[ویرایش]
شمار کارکنان شرکت لیدل بیش از ۱۵۰٫۰۰۰ نفر است، که در سراسر جهان، فعالیت می‌کنند و در حدود ۵۰٫۰۰۰ نفر از آنها، در کشور آلمان مستقر می‌باشند.
کروگر، (به انگلیسی: Kroger) Company Retail آمریکایی است، که در سال ۱۸۸۳ توسط برنارد کروگر در Cincinnati، Ohio تاسیس شد.
این شرکت در سال مالی ۲۰۱۲ فروشی معادل ۹۰٫۴ میلیارد دلار را کسب کرده است. شرکت کروگر دارای بزرگترین شبکه فروشگاه‌های زنجیره‌ای مواد غذایی در ایالات متحده است. در حال حاضر این شرکت، از لحاظ میزان درآمد، پس از شرکت دیلویت، بعنوان دومین شرکت عمومی خرده‌فروشی در جهان، شناخته میشود. شرکت آلمانی؛ مترو آگ، در مکان سوم این فهرست قرار گرفته است. در سال ۲۰۱۰۰ تعداد شعبه‌های کروگر، ۳۵۷۴ فروشگاه، اعلام شد.
دفتر مرکزی شرکت کروگر در مرکز شهر سینسینتی قرار گرفته است. این شرکت در ۳۱ ایالت، فعالیت می‌نماید، که شامل سوپرمارکت‌ها، هایپرمارکت‌ها، فروشگاه‌های بزرگ، مراکز خرید و بازارهای طلا و جواهر می‌باشد.
نوع
خرده‌فروشی
بنا نهاده
۱۸۸۳
بنیانگذاران
برنارد کروگر
دفتر مرکزی
سینسینتی، ایالات متحده آمریکا
محدودهٔ فعالیت
ایالات متحده آمریکا
مدیر عامل
رادنی مک‌مالن
رئیس هیئت مدیره
دیوید دیلون
محصولات
فروشگاه هایپرمارکت سوپرمارکت مراکز خرید
درآمد
۹۶٫۷۵ $ میلیارد دلار(۲۰۱۳)
سود خالص
۱٫۴۹ $ میلیارد دلار (۲۰۱۳)
مجموع دارایی
۲۴٫۶۵ $ میلیارد دلار(۲۰۱۳)
کارکنان
۳۴۳٫۰۰۰ نفر (۲۰۱۳)
وب‌گاه
www.Kroger.com
عملیات
شرکت کروگر، بزرگترین فروشگاه زنجیره‌ای در زمینه خواربار و دومین فروشگاه زنجیره‌ای بزرگ برحسب حجم فروش درایالات متحده بوده و پس از والمارت دومین فروشگاه زنجیره‌ای عمده دراین کشور می‌باشد. این شرکت همچنین با فروش ۳۵۲٫۴۵ میلیارد دلار در آمریکا پس از والمارت و کارفور در جایگاه سوم در فهرست بهترین فروشگاه‌ها و خردهفروشانزنجیرهای دنیا در سال ۲۰۱۰۰ قرار دارد. البته این شرکت تنها در آمریکای شمالی فعالیت دارد، در حالی که حوزه فعالیت والمارت و کارفور جهانی است.
کروگر شامل انواع مختلفی از فروشگاه‌ها چون سوپرمارکت، هایپرمارکت، مراکز خرید، خواربار فروشی و جواهرفروشی میشود.
تاریخچه
شرکت کروگر در سال ۱۸۸۳ توسط برنارد کروگر در سینسینتی، اوهایو، تاسیس شد. کروگر در واقع در ابتدا «فروشگاه بزرگ چای غرب» که یکی از نخستین فروشگاه‌های زنجیره‌ای درایالات متحده بود را تاسیس کرد. برنارد کروگر در سن ۱۳ سالگی، زمانی که پدرش کسب و کار خشکبار خود را از دست داد، مجبور شد تحصیل در مدرسه را رها کرده و کمک خرجی برای خانواده باشد. او در سن ۱۶ سالگی به شکل خانه به خانه به فروش چای و قهوه می‌پرداخت و تا سن ۲۰ سالگی توانست یک خواربار فروشی در سینسیناتی باز کند. وی سپس به عنوان مدیر شرکت چای امپریال استخدام شد.
کروگر در سن ۲۴ سالگی «فروشگاه بزرگ چای غرب» را تاسیس کرد. شعار کروگر همواره این بود: «خاص باشید. هیچ‌وقت چیزی را که خودتان نخواهید خواست نفروشید».
کروگر توانست تا سال ۱۸۸۵ تعداد شعبه‌های آن را به چهار فروشگاه برساند و نام آن را به «شرکت نانوایی و خواربار فروشی کروگر» تغییر داد. کروگر که تا سال ۱۹۰۲ توانسته بود در حدود ۴۰ فروشگاه و کارگاه تاسیس کند، شرکت خود را به ثبت رسمی رساند و نام «شرکت نانوایی و خواربار فروشی کروگر» را برای آن انتخاب کرد. کروگر بر کیفیت و خدمات تاکید زیادی می‌کرد. همچنین بخشی از موفقیت کروگر از حذف واسطه‌ها بین فروشگاه و مشتری ناشی می‌شد. برای مثال در سال ۱۹۰۱، کروگر اولین شرکتی بود که نانی را که می‌فروخت در خود شرکت تولید می‌کرد و همچنین در سال ۱۹۰۴ شرکت بازار گوشت ناگل و شرکت بسته‌بندی هاوس را خرید و به‌این شکل اولین فروشگاه خوارباری بود که در آن دپارتمان گوشت وجود داشت. البته انجام این نوآوری‌های مهم آسان هم نبود و اداره افراد مختلفی که در دپارتمان‌های مختلف فروشگاه کار می‌کردند، به خصوص با ورود کسانی که شغلشان قصابی بود، کاری بسیار دشوار بود. به هر حال برنارد کروگر از همان آغاز هم به تولید و هم به خرده فروشی علاقه داشت.
«شرکت نانوایی و خواربار فروشی کروگر» به زودی شروع به گسترش در خارج از ایالت سینسیناتی کرد و تا سال ۱۹۲۰ این زنجیره در همیلتون، دایتون و کلمبوس در اوهایو فروشگاه‌هایی بازگشایی کرده بود و تعداد فروشگاه‌هایش به ۵۵۰۰ عدد می‌رسید. کروگر زمانی که اغلب زنجیره‌ها کامیون‌های حمل را تنها در صورت نیاز می‌خریدند، یک ناوگان از آنها را خرید تا بتواند شرکت خود را به‌ایالات دیگر نیز گسترش دهد.
«شرکت نانوایی و خواربار فروشی کروگر» بعد از جنگ جهانی دوم نیز به گسترش خود ادامه داد. در اواخر دهه ۱۹۳۰ برنارد کروگر سهام خود را به قیمت بیش از ۲۸ میلیون دلار فروخت و یکی از مدیران اجرایی شرکت به نام ویلیام آلبرز رییس شرکت شد.
از اوایل دهه ۱۹۲۰ جنبشی علیه فروشگاه‌های زنجیره‌ای با این دغدغه که آنها مانع رشد فروشگاه‌های کوچک می‌شوند و افزایش قدرت آنها به ضرر صنایع خواهد بود، شکل گرفت. به همین دلیل مدیران اجرایی شرکت به زودی متوجه شدند که باید سازماندهی یابند تا جلوی قوانین ضد فروشگاه‌های زنجیره‌ای را بگیرند.
در سال ۱۹۲۷ انجمن ملی فروشگاه‌های زنجیره‌ای تاسیس شد و ویلیام آلبرز هم به عنوان رییس آن انتخاب شد. او در سال ۱۹۳۰ از ریاست کروگر استعفا داد و آلبرت موریل جانشین او شد. موریل شعبه‌های زیادی را برای شرکت تاسیس کرد و فروشگاه‌هایی که سودآور نبودند، را تعطیل نمود. او همچنین سیاست‌هایی علیه جنبش ضد فروشگاه‌های زنجیره‌ای و در عین حال سیاست‌هایی برای تشویق مشتریان به خرید اتخاذ کرد.
در دهه ۱۹۳۰ کروگر پیشتاز سوپرمارکت‌هایی بود که از چهار طرف دارای پارکینگ اتومبیل بودند. بخش خواربار و نانوایی این شرکت به جای پیدا کردن کانال‌های توزیع و فروش محصولات، شروع به فرستادن مسوولان خرید خود به مزارع کشاورزی کرد تا بتواند به کیفیت مواد اولیه نظارت داشته باشد. کیفیت بهتر محصولات کروگر باعث ایجاد سازمان تهیه کالای کروگر با نام «شرکت غذایی وسکو» شد.
موریل همچنین در دهه ۱۹۳۰ بنیاد غذایی کروگر را تاسیس کرد که اولین شرکتی بود که برای نظارت بر کیفیت مواد غذایی به طور علمی آزمایش‌هایی انجام می‌داد. این شرکت همچنین به ۷۵۰ فرد خانه‌دار مسوولیت آزمون نمونه‌های غذایی در خانه‌هایشان را داده بود.
پس از جنگ جهانی دوم و در اواخر دهه ۱۹۴۰ نام شرکت به طور خلاصه تنها به «کروگر» تغییر پیدا کرد. در همین دوران اولین کارخانه فرآوری تخم مرغ شرکت نیز راه‌اندازی شد و همچنین تمام محصولات بدون برندی که در این فروشگاه به فروش می‌رفتند تحت نام برند کروگر درآمدند و لگوی جدید آبی و سفید رنگ با نام جدید شرکت به بازار معرفی شد.
زنجیره کروگر همچنان به رشد خود ادامه داد و تا سال ۱۹۵۲ فروش آن به یک میلیارد دلار رسید. شرکت در این دوره رشد زیادی در زمینه سوپرمارکت‌ها داشت. بین سال‌های ۱۹۴۸ تا ۱۹۶۳ تعداد سوپرمارکت‌های شرکت تقریباً سه برابر شد. در سال ۱۹۶۰ کسب‌وکار داروخانه‌ها هم به کسب و کار شرکت اضافه شد و به‌این شکل اولین سوپرایکس در سال ۱۹۶۱۱ در نزدیکی یکی از فروشگاه‌های کروگر در اوهایو بازگشایی گردید. کروگر همچنین تا سال ۱۹۶۲۲ وارد بخش فروشگاه‌های کالاهای تخفیف دار شد.
در سال ۱۹۶۳ فروش شرکت به حدود ۲ میلیارد دلار رسیده بود. رییس جدید کروگر در سال ۱۹۷۰ صدها سوپرمارکت کوچک شرکت را تعطیل کرد و آنها را تبدیل به مراکز خرید بزرگ کرد. همچنین در سال ۱۹۷۲۲ کروگر با همکاری با آرسی‌ای اولین فروشگاهی بود که از اسکنرهای الکترونیک برای محاسبه قیمت محصولات استفاده کرد.
دهه ۱۹۸۰ دوره‌ای طلایی برای گسترش کروگر بود. این شرکت در سال ۱۹۸۳ با شرکت فروشگاه‌های زنجیره‌ای دیلون ادغام شد و پس از آن فروشگاه‌های دیگری چون کویک و سوپرمارکت ام‌اندام را خرید. این اشتهای سیری ناپذیر کروگر همچنان در دهه ۱۹۹۰ ادامه یافت به طوری که از سال ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۷ سالانه ۶۰۰ میلیون دلار برای پروژه‌های توسعه و گسترش صرف می‌کرد. در واقع خرید شرکت‌های دیگر نقش مهمی را در رشد کروگر بازی کرده است. کروگر همچنین از سال ۱۹۹۸ ساخت جایگاه‌های سوخت در پارکینگ فروشگاه‌های خود را آغاز کرد و تا پایان سال ۲۰۰۸ میلادی، ۹۰۹ جایگاه پمپ بنزین خود را راه‌اندازی نمود. به علاوه بزرگترین خرید در تاریخ کروگر با خرید شرکت فرد میر به قیمت ۱۳ میلیارد دلار در سال ۱۹۹۹۹ اتفاق افتاد. این ادغام موجب صرفه به مقیاس عظیمی در خرید، تولید، سیستم‌های اطلاعاتی و لجستیک این شرکت شد.
آمار و ارقام
درآمد شرکت کروگر در سال ۲۰۰۹ در حدود ۷۶٫۷ میلیارد دلار، سود خالص آن در حدود ۱٫۲۵ میلیارد دلار و مجموع سرمایه‌های آن در حدود ۲۳٫۲ میلیارد دلار برآورد شده بود. به علاوه بیش از ۳۳۴ هزار نفر برای این شرکت مشغول به کار بودند. در سال ۲۰۰۹ میلادی شمار ۳٫۶۱۹ فروشگاه به‌طور مستقیم یا از طریق زیرمجموعه‌های شرکت تحت کنترل شرکت کروگر قرار داشتند.
در سال ۲۰۱۲ درآمد شرکت کروگر به ۹۰٫۳۷۴ میلیارد دلار، افزایش پیدا کرد. در حالی‌که سود خالص آن ۶۰۲ میلیون دلار، اعلام شد که نسبت به سال ۲۰۰۹ در حدود ۵۰٪ درصد کاهش پیدا کرده است. این شرکت در سال ۲۰۱۳ درآمدی معادل ۹۶٫۷۵ میلیارد دلار داشته و سود خالصی برابر ۱٫۴۹ میلیارد دلار را کسب نموده است. مجموع دارایی‌های کروگر در این سال ۲۴٫۶۵ میلیارد دلار اعلام گردید. شمار شعبه‌های کروگر در سال ۲۰۱۴ ۲٫۶۴۰ شعبه می‌باشد.
تحلیل استراتژیک
نقاط قوت
جایگاه مستحکم در بازار
کروگر به واسطه جایگاه مستحکم در بازار توانسته رکود اقتصادی بازار را با موفقیتی نسبی تحمل کند. کروگر در سال ۲۰۰۹ در ۳۹ بازار از ۴۲ بازار عمده جایگاه‌های اول و دوم را در اختیار داشت. همچنین دارایی برنداین شرکت مزیت رقابتی قدرتمندی را نسبت به بنگاه‌های دیگر برای کروگرایجاد کرده است. کروگر در سال ۲۰۰۹ در جایگاه هشتاد و دوم رتبه‌بندی ۵۰۰ برند برتر جهان (Brands.com) قرار گرفت؛ بنابراین میتوان گفت همین جایگاه قدرتمند شرکت آن را در مقابل مشکلات اقتصادی اخیر محافظت و مستحکم کرده است. همچنین تنوع جغرافیایی فروشگاه‌های کروگر باعث افزایش قدرت رقابتی شرکت میشود.
توانمندی‌های تولید
کروگر در حال حاضر بیش از ۴۰ کارخانه تولیدی دارد که کار فرآوری، بسته‌بندی و تولید محصولات با برند شخصی را انجام می‌دهند. این شرکت در حدود ۴۳٪ درصد از ۱۴٫۴۰۰ برند شخصی که در فروشگاه‌هایش به فروش می‌رساند را در کارخانه‌های شرکت تولید می‌کند. این کارخانه‌ها و کارگاه‌های تولیدی شامل ۱۸ کارخانه لبنیات، ۱۰ کارگاه پخت نان و کیک، ۵ کارخانه محصولات خواربار، سه کارخانه نوشیدنی‌ها، دو کارخانه تولید گوشت و دو کارخانه تولید پنیر میشود. این توانمندی‌های تولیدی شرکت را قادر می‌سازد کنترل کارآتری روی کیفیت داشته باشد و بتواند به طوری اثربخش‌تر محصولاتش را به فروشگاه‌ها برساند.
انبار محصولات متنوع
انبار محصول کروگر شامل دامنه گسترده‌ای از محصولات با برند شخصی یا ملی در رده‌های مختلف محصول شامل مواد غذایی، خواربار، نوشیدنی، پوشاک، گوشت، جواهرات و خریدهای معمول خانوار میشود. این استراتژی متنوع همچنین در پمپ بنزین‌ها و خدمات مالی شرکت نیز مشاهده میشود. این دامنه گسترده از محصولات و خدمات بنگاه را قادر می‌سازد این امکان را برای خریداران فراهم کند که بتوانند در یک مکان به تعداد زیادی از محصولات و خدمات دسترسی داشته باشند.
نقاط ضعف
کوتاهی در کنترل کیفیت
سهم بزرگی از کسب و کار کروگر توسط تامین‌کنندگانی صورت می‌گیرد که کروگر کنترل محدودی روی آنها دارد. در نتیجه تعدادی اعلام زنگ خطرهایی از سوی مصرف‌کننده یا برگشت محصولات گریزناپذیر بوده است. به وضوح این محصولات بازگشتی، به ویژه محصولاتی که برای سلامتی مضر هستند، باعث تخریب تصویر برند شرکت به واسطه کاهش وفاداری و اعتماد مشتری میشود.
خطر فاسد شدن محصولات
کروگر بیش از ۴۰ کارخانه را اداره می‌کند که کار تولید مواد غذایی را انجام می‌دهند. همین امر باعث افزایش ریسک فاسد شدن مواد غذایی و در نتیجه تضعیف و تخریب برند شرکت و کاهش سود شرکت میشود.
نیروی کار متحد
نیروی کار متحد کروگر در مقایسه با رقبایش، وال ارت، سیرز یا تارگت، تبدیل به یک عدم مزیت رقابتی شده است. رقبای کروگر متقبل هزینه‌های نیروی کار و هزینه‌های عملیاتی پایین‌تری می‌شوند. در محیط کار این شرکت اغلب مذاکرات نیروی کار و فرموله کردن توافقات به منظور اجتناب از توقف کار وقت‌گیر است.
فرصت‌ها
تاکید بر برندهای شخصی
کروگر همچنان به توسعه برندهای شخصی خود به عنوان یک سرمایه استراتژیک ادامه می‌دهد. کروگر با هدف کاهش وابستگی به برندهای ملی محرک‌های فروش برندهای خود فروشگاه که شامل بیش از ۱۴٫۰۰۰ برند میشود را افزایش داده است. در فصل آخر سال مالی سال ۲۰۰۹ در حدود ۲۷۷٪ درصد فروش خواربار شرکت نیز از فروش‌این محصولات حاصل شده بود. این برندها همچنین در زمان رکود اقتصادی بسیار به نفع وضعیت اقتصادی مصرف‌کنندگان هستند.
برنامه‌های گسترش استراتژیک
کروگر قصد دارد یک برنامه گسترش را پیاده کند که شامل تغییر مکان و تغییر مدل و وضعیت فروشگاه‌ها و بازگشایی فروشگاه‌های جدید میشود. این برنامه به شرکت کمک می‌کند که بهره‌وری فروشگاه‌هایش را افزایش داده و به بازارهایی جدید نفوذ پیدا کند. این کار همچنین باعث میشود کروگر بتواند به پایه مشتری بزرگ‌تری دسترسی پیدا کند. کروگر قصد دارد تا پایان سال ۲۰۱۰ مبلغی بین ۹/۱ تا ۱/۲ میلیارد دلار را صرف این برنامه گسترش کند. از اهداف دیگر کروگر افزایش بهره‌وری عملیاتی و کاهش هزینه‌های شرکت است.
تهدیدها
هزینه‌های رو به افزایش نیروی کار
اکثریت ۳۳۴ هزار نفر کارمند این شرکت تحت پوشش اتحادیه‌های محلی‌ای هستند که خود این اتحادیه‌ها خود با اتحادیه‌های مختلف بین‌المللی در ارتباطند. به همین دلیل کارکنان شرکت از حداقل حقوق وضع شده فدرالی که اخیراً افزایش یافته بهره‌مند شده‌اند و پیش‌بینی میشود آنها از اصلاحات در زمینه بیمه خدمات درمانی نیز منفعت ببرند. این تغییرات معرف چالش‌هایی مالی برای کروگر هستند و به طور بالقوه اثری منفی بر هزینه‌های عملیاتی و همچنین کاهش سودآوری شرکت خواهند داشت.
فشار زیاد بدهی‌ها
کروگر ممکن است به زودی مجبور شود سهم عمده‌ای از جریان وجوه نقد خود را به پرداخت بدهی‌ها تخصیص دهد. سهم بزرگی از بدهی شرکت از پیاده‌سازی پروژه‌های ساختاردهی مجدد و بازگشایی فروشگاه‌های جدید ناشی شده است. فضای اقتصادی کنونی تمایل به سرمایه‌گذاری و تامین مالی بدهی‌ها را کاهش داده است. این بی‌میلی با ۸۸ میلیارد وام کروگر ممکن است مانع فرصت‌های رشد آینده شرکت شود.
دورنمای اقتصادی آشفته
رکود اقتصادی همچنان بر مخارج و قدرت خرید مصرف‌کنندگان اثر منفی خواهد گذاشت که به ضرر کروگر خواهد بود. به علاوه افزایش سطح تورم نیز برای کروگر مشکل‌ساز خواهد بود. همچنین با افزایش قیمت سوخت، افزایش هزینه‌های حمل و نقل باعث کاهش حاشیه سود شرکت کروگر خواهد شد.
شرکت عمده‌فروشی کاستکو Costco Wholesale Corporation
لوگو استفاده شده از سال ۱۹۹۷
دفتر مرکزی کاستکو در ایساکو، واشینگتن
نوع
شرکت سهامی عام
صنعت
خرده‌فروشی
بنا نهاده
۱۲ ژوئیه، ۱۹۷۶؛ ۴۱ سال پیش (با نام پرایس کلاب Price Club) سن دیگو، کالیفرنیا، ایالات متحده ۱۵ سپتامبر، ۱۹۸۳؛ ۳۳ سال پیش (با نام کاستکو Costco) سیاتل، واشینگتن، واشینگتن، ایالات متحده
بنیانگذاران
جیمز سینه‌گال و جفری براتمن
دفتر مرکزی
ایساکو، واشینگتن، ایالات متحده
محدودهٔ فعالیت
ایالات متحده آمریکا، کانادا، مکزیک، بریتانیا، ژاپن، کره جنوبی، تایوان، استرالیا، اسپانیا
فروشگاه‌های تخفیف‌دار مراکز خرید فست فود و رستوران لوازم خانگی و الکترونیکی داروخانه تعمیرگاه خودرو و پمپ بنزین نوشیدنی‌های الکلی
نام‌های تجاری
Kirkland Signature
خدمات
Merchandise
Cash & Carry
Warehouse club
درآمد
▲ ۱۱۸٫۷ میلیارد دلار آمریکا (۲۰۱۶)[۱]
سود ناخالص
▲ ۳٫۶۷۲ میلیارد دلار آمریکا (۲۰۱۶)[۱]
سود خالص
▲ ۲٫۳۵۰ میلیارد دلار آمریکا (۲۰۱۶)[۱]
مجموع دارایی
▲ ۳۳٫۱۶ میلیارد دلار آمریکا (۲۰۱۶)[۱]
مجموع سهام
▲ ۱۲٫۰۷ میلیارد دلار آمریکا (۲۰۱۶)[۱]
کارکنان
۱۲۶٫۰۰۰ نفر[۲](۲۰۱۶)
وب‌گاه
www.costco.com
شعبه‌ای از کاستکو در هندرسون، نوادا
کاستکو، (به انگلیسی: Costco) شرکت خرده‌فروشی و عمده‌فروشی آمریکایی است. شرکت کاستکو، بزرگترین باشگاه انبار کالا در ایالات متحده است که انتخاب گسترده‌ای از کالاها را برای اعضای خود فراهم می‌کند. این شرکت، در ژوئیه ۲۰۰۹ به عنوان سومین شرکت خرده‌فروشی ایالات متحده و نهمین خرده‌فروشی در جهان شناخته شد و از سال ۲۰۱۵، دومین خرده فروش در جهان پس از والمارت است. همچنین از ۲۰۱۶، کاستکو در انتخاب خرده‌فروشی، گوشت گاو، غذاهای ارگانیک و مرغ جوجه گردان برترین درجهان بوده است. در سال ۲۰۱۲ در فهرست فرچون ۵۰۰ در رتبه ۲۴ از بزرگترین شرکت‌های مستقر در ایالات متحده آمریکا، قرار گرفت.
در سال ۲۰۱۷ کاستکو ۸۳/۷ میلیون نفر عضو و ۷۲۷ شعبه در ایالات متحده آمریکا، کانادا، مکزیک، بریتانیا، ژاپن، کره جنوبی، تایوان، استرالیا، اسپانیاداشته است.
پرایس کلاب و تولد مفهومی تازه به نام انبار خرده فروشی
تاریخچهٔ کلی کاستکو با بازگشایی اولین شعبه از پرایس کلاب در تاریخ ۱۲ ژوئیهٔ ۱۹۷۶ در بولوار مورنای سن دیگو، کالیفرنیا و در آشیانهٔ قدیمی هواپیماها که مالک پیشین آن هوارد هیوز بود توسط شخصی به نام سل پرایس و پسرش رابرت با ایجاد مفهومی تازه به نام انبار خرده فروشی بازگشایی شد. این شعبه در حال حاضر با نام انبار کاستکو شمارهٔ ۴۰۱ (۴۰۱#) همچنان فعال است.
کاستکو به پیش می‌آید
اولین انبار کاستکو در سیاتل واشینگتن و در ۱۵ سپتامبر ۱۹۸۳ توسط جیمز سینه‌گال و جفری اچ. براتمن بازگشایی شد. سینه‌گال کار در این عرصه را با فعالیت در توزیع انبار کالا در هر دو شرکت پرایس کلاب و فدمارت آغاز کرده بود. براتمن نیز یک وکیل از خانواده قدیمی خرده فروش بود که از جوانی در کار توزیع خرده فروشی شرکت داشت.
ادغام پرایس کاستکو
در سال ۱۹۹۳ کاستکو و پرایس کلاب، پس از آنکه پرایس پیشنهاد سام والتون و شرکتش والمارت را جهت ادغام با سمز کلاب را رد کرد، توافقی برای ادغام این دو شرکت انجام شد. کاستکو و پرایس کلاب دارای اندازه و مدل تجاری مشابهی بودند که این ادغام را منطقی می‌کرد. این شرکت ادغام شده پرایس کاستکو نام گرفت و عضویت در آن همگانی شد بدین معنی که یک عضو از پرایس کلاب می‌توانست از کاستکو خرید کند و همینطور بر عکس. پرایس کاستکو به دارا بودن ۴۶ شعبه و درآمد سالانه ۱۶ میلیارد دلاری خود افتخار می‌کرد. پرایس کاستکو در ابتدا توسط مدیرانی از هر دو شرکت اداره می‌شد. اما دیری نپایید که در سال ۱۹۹۴ برادران پرایس این شرکت را رها کرده و به پرایس اینترپرایزز رفتند که شرکتی غیر مرتبط با کاستکو کنونی است.
در سال ۱۹۹۷ این شرکت نام خود را به شرکت عمده فروشی کاستکو تغییر داد و دیگر شعب باقی مانده پرایس کلاب را نیز با نام گذاری مجدد به کاستکو تغییر داد.
دیگر نقاط عطف در شرکت
در ۲۶ مارس ۲۰۰۱ شرکت نرم‌افزار ریتیل ایکس ال.تی. دی اعلام کرد قراردادی با شرکت کاستکو مبنی بر پشتیبانی نرم‌افزار در ۱۵۲ شعبهٔ کاستکو در ایالات متحده امضا کرده. شبکهٔ تلویزیونی سی‌ان‌بی‌سی در ۲۶ آوریل ۲۰۱۲ مستندی با نام «جنون کاستکو: درون عمده فروشی غول آسا» را پخش کرد. در اکتبر ۲۰۱۴ کاستکو اعلام کرد که قصد بازگشایی مغازه‌ای آنلاین با کمک گروه علی‌بابا در چین را دارد.
وضعیت کنونی
رقبای اصلی کاستکو در ایالات متحده سمزکلاب و بی جیز هستند. با وجود اینکه تعداد شعب سمز کلاب از کاستکو بیشتر است در مجموع همواره فروش شرکت کاستکو بیشتر این دو شرکت بوده است. در سال ۲۰۱۳ کاستکو حدود ۱۷۴٫۰۰۰ کارمند تمام و نیمه وقت داشت که شامل کارمندان فصلی نیز میشود. تا سپتامبر ۲۰۰۹ این شرکت ۵۵ میلیون عضو داشته است.
کاستکو اولین شرکتی است که در کمتر از شش سال توانست فروش خود را از ۰ به ۳ میلیارد دلار افزایش دهد. در پایان سال مالی منتهی به ۳۱ اوت ۲۰۰۹ فروش این شرکت معادل ۷۱٫۴۱ میلیارد دلار و سود خالص ۱٫۰۹ میلیارد دلار برآورد گردید. کاستکو در فهرست فرچون ۵۰۰ در سال ۲۰۱۰ در رتبهٔ ۲۵ از بزرگترین شرکت‌های ایالات متحده آمریکا، قرار داشت. ای سی آی اس (شاخص رضایت مشتریان آمریکایی) از کاستکو به عنوان خرده‌فروشی شماره یک با امتیاز ۸۳ Q۴ سال ۲۰۰۸ نام برد.[۱۷] کاستکو در ایالات متحده تنها هفت روز تعطیل است، که این روزها عبارتند از: روز سال نو میلادی، عید پاک، روز یادبود، روز استقلال ایالات متحده آمریکا، روز کارگر، روز شکرگزاری و کریسمس.
شعبه‌ها
یکی از شعب کاستکو در مونکتون نیوبرانزویک
شعبهٔ اصلی و مرکزی از فروشگاه‌های کاستکو، در شهر ایساکو، واشینگتن قرار دارد. این شرکت که در سال ۱۹۸۳ در شهر کرکلند، واشینگتن تأسیس شده است، اولین انبار کالای خود را در نزدیکی شهر سیاتل، واشینگتن راه‌اندازی نمود. امروزه شرکت کاستکو دارای فروشگاه‌های عمده‌فروشی، سوپرمارکت و هایپرمارکت در کشورهای بریتانیا، ژاپن، استرالیا، کانادا، مکزیک، تایوان، کره جنوبی و ایالات متحده آمریکا می‌باشد.
شیوهٔ فروش
شیوهٔ فروش کاستکو تأکید بر فروش اجناس با قیمت کم و تعداد زیاد است. این اجناس عمدتاً برای خانواده‌های پرجمعیت، شرکت‌ها و مغازه‌ها به بازار عرضه می‌شوند.
عضویت
خرید از کاستکو تنها برای افرادی که دارای حق عضویت هستند (در سال ۲۰۱۷ معادل با ۱۰۰ دلار کانادا) و میهمانان آنان (کارت عضویت هنگام ورود چک می شود) آزاد است؛ به استثنای خرید مشروبات الکلی و بنزین در برخی از ایالت‌ها به دلیل قوانین این ایالت‌ها و داروهای با نسخهٔ پزشک به دلیل قوانین فدرال. حق عضویت باید از قبل برای یک سال خریداری شود. همینطور میتوان اجناس خریداری شده را تا ۶ ماه پس از خرید عودت داد (حتی استفاده شده). خرید انواع کالاها بصورت اینترنتی، از کاستکو، نیازی به کارت عضویت ندارد، اما برای اجناس خریداری شده به صورت آنلاین ۵٪ اضافه بها برای افراد غیر عضو، در نظر گرفته شده است.
۱۴ $ میلیارد دلار (۲۰۱۲)
آخرین دیدگاه‌ها